درمان و پیشگیری از بیماری بوسیدن
درمان و پیشگیری از بیماری بوسیدن
مونونوکلئوز,بیماری مونونوکلئوز,مونونوکلئوز در بارداری,علائم مونونوکلئوز,درمان مونونوکلئوز,درمان مونونوکلئوز با طب سوزنی,مواد غذایی مناسب برای درمان مونونوکلئوز,مونونوکلئوز را چگونه درمان کنیم,مونونوکلئوز در کودکان,مونونوکلئوز در بزرگسالان,مونونوکلئوز در نوزادان,مونونوکلئوز در بهار,مونونوکلئوز در تابستان,مونونوکلئوز در پاییز,مونونوکلئوز در زمستان,آشنایی با مونونوکلئوز,همه چیز در مورد مونونوکلئوز,مونونوکلئوز واگیردار است,مونونوکلئوز و درمان آن,ورزشهای مناسب برای درمان مونونوکلئوز
به گزارش بی اس ام اس : اگر دچار بیماری مونونوکلئوز هستید، برای جلوگیری از سرایت این بیماری، با کسی روبوسی نکنید، از ظروف (مثل قاشق و لیوان) و غذای کسی استفاده نکنید و ظروف خودتان را به کسی ندهید.بیماری عفونی مونونوکلئوز اغلب بیماری بوسیدن نامیده می شود. ویروسی که باعث این بیماری می شود از طریق بزاق دهان فرد بیمار به فرد سالم منتقل می شود. بنابراین شما می توانید با روبوسی این بیماری را بگیرید.علاوه بر بوسیدن، هنگام عطسه یا سرفه بیمار و یا استفاده مشترک از لیوان و ظروف غذاخوری بیمار می توانید دچار بیماری مونونوکلئوز شوید.
راه های درمان
با مراجعه
به پزشک و انجام آزمایشات لازم مثل آزمایش خون برای شمارش تعداد گلبول های
سفید، می توان این بیماری را تشخیص داد.روش خاصی برای درمان این بیماری
وجود ندارد.داروهای آنتی بیوتیک در درمان بیماری های ویروسی مثل
مونونوکلئوز موثر نیستند.
درمان بر اساس استراحت کردن و مصرف زیاد مایعات است.
داروها
1- درمان عفونت ثانویه: گاهی اوقات گلودرد چرکی (استرپتوکوکی) همراه با گلودرد مونونوکلئوز وجود دارد. همچنین ممکن است دچار عفونت سینوس ها (سینوزیت) و یا عفونت لوزه ها شوید. در این صورت برای درمان این عفونت های باکتریایی، بایستی آنتی بیوتیک مصرف کنید.
2- حساسیت
به برخی داروها: داروی آموکسی سیلین و سایر مشتقات پنی‌سیلین برای این
بیماران تجویز نمی شود. در حقیقت برخی از افراد مبتلا به مونونوکلئوز با
مصرف این داروها، دچار حساسیت پوستی می شوند. اما این بثورات پوستی لزوما
به معنای حساسیت (آلرژی) به آنتی بیوتیک نیست.
در صورت نیاز از سایر انواع آنتی بیوتیک ها که کمتر باعث آلرژی پوستی می شوند، برای درمان عفونت در این بیماری استفاده می شود.
3- کورتون ها: برای کاهش برخی علائم این بیماری مثل ورم شدید گلو و لوزه ها، ممکن است پزشک یک داروی کورتونی مثل پردنیزون برای شما تجویز کند.
درمان در خانه
علاوه بر استراحت کردن در بستر، عمل به توصیه های زیر در بهبود علائم بیماری موثر است:
1- نوشیدن زیاد آب و آب میوه: نوشیدن مایعات، تب و گلودرد را بهبود می دهد و از کم آبی بدن جلوگیری می کند.
2- مصرف داروهای مسکن: در صورت نیاز،
استامینوفن یا بروفن بخورید. این داروها، ویروس بیماری را از بین نمی برند،
بلکه فقط باعث کاهش درد و تب می شوند.
تذکر مهم: به کودکان و نوجوانان داروی
آسپیرین ندهید، زیرا این دارو باعث بروز سندرم ری در این گروه سنی می شود.
سندرم ری یک بیماری نادر، ولی کشنده در کودکان است.
3- آب نمک غرغره کنید. برای کاهش گلودرد، چند بار در روز آب نمک غرغره کنید. نصف قاشق مرباخوری نمک را در یک لیوان آب گرم حل کنید و غرغره نمایید.
روند بهبودی بیماری
مدتی صبر کنید تا بتوانید ورزش و سایر فعالیت ها را انجام دهید.بیشتر علائم بیماری مونونوکلئوز طی چند هفته بهتر می شوند، اما دو تا سه ماه طول می کشد تا کاملا احساس بهبودی و سلامتی کنید. هر چقدر بیشتر استراحت کنید، زودتر حالتان خوب می شود. اگر خیلی زود فعالیت های روزمره و عادی خود را شروع کنید، خطر برگشت بیماری زیاد می شود.برای جلوگیری از پارگی طحال، باید حداقل یک ماه صبر کنید و بعد از این مدت، فعالیت های شدید و ورزشی را شروع کنید.پارگی طحال باعث خونریزی شدید می شود و یک موقعیت اورژانسی است. از پزشک خودتان بپرسید چه موقع می توانید فعالیت های عادی و روزمره خود را شروع کنید.ممکن است پزشک شروع تدریجی یک برنامه ورزشی را برای ایجاد قدرت بدنی در دوران بهبودی توصیه کند.
پیشگیری
– این بیماری از طریق بزاق دهان فرد بیمار به دیگران منتقل می شود.
– اگر بیمار هستید، برای جلوگیری از سرایت
این بیماری، با کسی روبوسی نکنید، از ظروف (مثل قاشق و لیوان) و غذای کسی
استفاده نکنید و ظروف خودتان را به کسی ندهید.
– ویروس این بیماری ممکن است چند ماه بعد از بیماری، در بزاق دهان شما باقی بماند.
– واکسنی برای جلوگیری از این بیماری وجود ندارد.
منبع: tebyan.net
